Güzel İnsanlar Biriktirmek

Güzel İnsanlar Biriktirmek

Kapitalist sistemde sermaye birikimi asıldır. Sermaye birikimi refahtır, modernliktir. Kapitalist sistem, getirileri fazlaca pohpohlanan bir modeldir.

Halbuki, getirileri kadar götürüleri olan bu sistemde sermaye birikimi arttıkça insan ilişkileri yüzeyselleşir.

İşte yarım adamın yarım adımlarıyla geç modernleşen bu ülkede, Isparta’nın kapitalist dönüşüme uyum sağlayamamış bir ilçesinde, geleneksel kültürün tam da içinde başladı hayatım. Çocukluğum ve gençliğimin ilk yılları da Isparta’nın merkezinde ve Afyon gibi küçük illerde geçti. Ne tam kapitalistçe ne de tam gelenekselce.

Daha sonra yolum İzmir’e, Balıkesir’e, Ankara’ya düştü. Giderek yüzeyselliği artan bir ilişki çemberinde, gelenekle modernite arasında sıkışmıştım.

İşte tam da o anda sivil toplum hayatıma girdi. Modernitenin aşırı uzmanlaşması ve yüzeyselleşmesiyle inatlaşmaktı benim için sivil toplum.

Benmerkezci liberal amentüler içinde, ülkenin her yerinde açılan kapılar, paylaşım, dostluk ve sosyal güvendi.

Maymuna benzeyen ama sosyal yükselme hırsıyla sırtlanı daha çok anımsatan insanın hırs küpü doğasına ket vurabileceğinin göstergesiydi.

Liberalizmin bireyselciliğine inat, kolektif yükselişi düşleyenlerin diyarıydı.

Sebepsiz ve delice dostluklardı.

Umuttu. Düştü. Dönüşümdü.

Aldığından daha iyi bir dünyayı bırakma kavgasıydı.

Modernleşen hayatında kaybettiğin gelenekselliği bulabildiğin diyardı.

Modernlikle gelenekselliğin arasına sıkışmış yaralı bilinçlerin sığınağıydı.

Biz, kapitalist sistemin olmazsa olmaz addedildiği bu çağda, sistemin dikte ettiği sermayeyi biriktiremedik ama, güzel insanlar biriktirdik.

O güzel insanlar, o güzel atlara binip gittiler demedik. Aradık, bulduk onları ve kaynaştık.

Şimdi geriye dönüp baktığımda dediğim tek bir “iyi ki” var.

İyi ki buradayım. İyi ki sivil toplumdayım. İyi ki bu güzel insanlarla birlikte bir toplumsal pozitif dönüşüm davam var.

Bu yazı, Sosyal Garaj Dönüşüm Öncüsü Abdullah OSKAY tarafından yazılmıştır.